Bloemenmeisje

Mijn eigen dochter... Het gebeurt niet vaak dat ik mijn eigen kinderen fotografeer. Als ik eens een vrij moment heb, laat ik vaak mijn camera thuis. Om te genieten, om herinneringen in mijn hart te koesteren, in plaats van op het geheugenkaartje van mijn toestel, maar af en toe kriebelt het toch..

Ze negeerde me, genoot van het bloemen plukken... en ik legde vast... Haar kleine handjes, haar zwarte wimpers, de zon in haar haren... Om nu te koesteren!