Het is Krokusvakantie. Mijn kids zijn de hele week thuis en ik geniet vandaag van een eerste dagje verlof. Heerlijk vind ik dat... De zon schijnt. Het riet in de voortuin wiegt sierlijk in de wind. Het zonlicht zorgt ervoor dat de halmen wel van goud lijken. Mirthe, wil je op de foto? "Zotte mama, toch niet voor ons huis...", zucht ze zachtjes. Mama's die fotograaf zijn, het kan niet makkelijk zijn voor kinderen. Arne glimlacht eens. Hij vertrekt meteen naar een vriend en weet dat hij deze keer "ontsnapt" aan mijn fototoestel. Wij wonen mooi. Wat zeg ik? Wij wonen prachtig! Met het kanaal aan de ene kant van ons en Bovy, een prachtig wandeldomein met vlonderpaden en waterpartijen aan de ande
Vanochtend kwam kleine Amelie op bezoek in de studio. Ze lachte al naar me vanuit haar maxicosi. Heerlijk vind ik dat! Terwijl mama en ik een babbeltje maakten, snuisterden we tussen de outfitjes en props. Zoals altijd had ik ook nu een viertal set-ups klaargezet zodat mama sneller een beeld heeft van wat mogelijk is. En dan wat het aan Amelie. Mijn licht stond goed, de set-up klaar. Ik zat al op de grond om dat mooie meisje te fotograferen, om geen enkel moment te missen. Mama zet haar op mijn houten planché vloer en dan is het altijd even spannend afwachten op de reactie van een sittertje want je kan aan een kleintje van 7 maand niet uitleggen wat de bedoeling is van een fotosessie. Amelie
Ik ken haar een jaartje ongeveer. Bijna iedere week zag ik haar even. Wat begon als obligatoire gesprekken in de kappersstoel, veranderde snel naar gezellige babbeltjes. Ze wist veel van me, ik was oprecht geïnteresseerd in haar verhuisverhalen. Natuurlijk vertelde ik ook over mijn fotografie. Over de lieve baby'tjes en de drukke tijden. Ik toonde vol trots foto's op mijn telefoon. Wat was het dan ook fijn dat Liesa een sessie boekte, samen met haar zus Cato en haar mama. Het was gezellig in de studio. Geen ijs om te breken maar vertrouwdheid, veel vertrouwen in... En dat is genieten! Liefs, Inge
De kids zijn op school en ik ga, naar goede gewoonte, met een tasje heerlijk dampende koffie achter mijn pc zitten. Een to-do lijstje staart me aan, ik heb immers nog een berg werk...Maar ik leg het even weg. Voor straks... Ik zat met een ander projectje in mijn hoofd. Mama vroeg me in welke kleur ik het volgende outfitje graag zou willen. Ze breit en haakt immers voor me. Wie me volgt, las er ongetwijfeld al over. Een afstand van 2000 km houdt haar niet tegen om voor mij de mooiste outfitjes te toveren. Mijn klantjes kunnen kiezen uit een honderdtal mutsjes en ondertussen ongeveer evenveel pakjes. In verschillende designs, met losse steekjes gehaakt, of met zachte lintjes om te binden...
Ze mailde me, een tijdje geleden. Haar zoontje werd één en ze wilde iets speciaals. Geen cakesmash, maar iets anders. Aangezien het winter was zouden we sowieso voor een studiosessie kiezen. Samen gingen we op zoek. We mailden heen en weer met ideetjes. Een fruitsmash met watermeloen of aardbeien misschien. Ik zag de kleurrijke foto's al helemaal voor ogen. Of een spaghettismash? Dat deed ik afgelopen jaar al eens. Kindje in een koksoutfit met een houten lepel en een kom pasta! Fun verzekerd! In Amerika zijn donuts helemaal in. Kindjes lijken het lekkerder te vinden dan de cakes vol slagroom en crème au beurre. Bovendien vind je daar donuts in tal van pastelkleurtjes. Ook bijzonder voor de f
